Queensroad weekend

Bij ons start het weekend donderdag rond vier uur, met een middagje strand en een party in het dichtstbijzijnde beachresort. Dan vrijdag en zaterdag, alle tijd om te staan en te gaan waar je wilt.  

Na enig contact met een wandel en hike club hier in Fiji weet ik eindelijk waar ik een goeie kaart kan kopen en die heb ik vrijdag gekocht met Alessandra. Met als plan om daarna naar een andere plaats te gaan voor een hike.

Toen we in Suva aankwamen kwam ik Thai tegen. Hij deed samen met zijn vriendin twee weken geleden mee aan de rafting tour en doet net als ons vrijwilligers werk maar dan veel gespecialiseerder, hij is namelijk dokter. We hebben nog even staan kletsen en ervaringen uit te staan wisselen. Wij vertelde dat we gingen hiken en hij gaat nog aan iemand vragen waar leuke hikes zijn te vinden. Dus we wachten nog even af...

Na het gesprek hebben we indiaanse hapjes gehaald. Een soort deeg en eier balletjes een soort loempia achtige dingen met een pittige aardappel binnenkant. Als ik dan toch echt nog een keer naar Suva ga, dan ga ik deze zeker opnieuw kopen. 

Uiteindelijk hadden we niet meer zoveel tijd om naar een andere plaats te gaan om daar een hike te maken, dus hebben Alessandra en ik besloten om in Colo-i-Suva park te gaan hiken. Daar was ik al een keer geweest, maar om daar weer terug te zijn is helemaal geen straf. Een super hike met zwemmen en afkoelen in de watervallen. 

Alleen hadden we op de weg daarnaar toe een busblunder gemaakt. We wisten niet in welke bus we moesten stappen en dat is normaal als je het busstation van Suva ziet, dus gingen we het vragen. Alle mensen hier zijn namelijk zo aardig, niet dat ze geld willen of iets anders, het vriendelijk en sociale zit hier gewoon in de cultuur. Alleen deze keer kwamen we tot de ontdekking dat er een paar uitzonderingen zijn. Stappen we een bus binnen en vragen of de bus langs colo-i-suva park gaat, de bus chauffeur kijkt fronsend, maar een jongen die naast de buschauffeur zit is er van overtuigd. Dus daar zitten we in de bus, de bus vertrekt, maar hu?.... waar is die jongen nou gebleven. Oké het zal wel goed zijn, totdat de bus zo'n rare bocht maakt, dat het niet waar kan zijn dat we in de goede bus zitten. Wij uit de bus en waar zijn we dan in hemelsnaam.... dat wordt een taxi nemen. Uiteindelijk komen we op de plaats van bestemming en verdwijnt het hele verhaal in alle leuke dingen die we die dag hebben gedaan. Nu ik het zo terug lees lijkt het super erg en gestrest, maar dat viel hartstikke mee. In je eentje zou dit een drama zijn maar met Alessandra was het gezellig en bijna een grap. 

De volgende dag werd ook een hike dag voor mij, langs Queensroad. Dit is de 'grootte' weg die langs de hele kust van Viti Levu gaat. Ik had behoefde om iets in mijn eentje te doen, want vierentwintig uur en zeven dagen per week met allemaal mensen om je heen wordt een beetje vermoeiend en dan is het tijd om even de tijd te nemen. Dus vertrok ik 's morgens in mijn eentje met de lokale buurt taxi naar Galao een plaatsje tien kilometer van Pacific harbour (daar woon ik) van af daar ben ik terug gaan lopen. Langs de grootte weg en langs het strand. De omgeving is hier elke dag weer super mooi en ik heb weer te veel foto's genomen van het strand. Toen ik uit de taxi stapte had ik het gevoel dat ik dichter bij Pacific harbour was dan in werkelijkheid, dus aan het eind in de hitte was het even doorzetten. Met een bandana tulband op mijn hoofd heb ik toch het hele tocht afgemaakt, maar om die middag naar het strand te gaan met alle andere mensen zat er niet meer in. Ik had een beetje te veel zon gezien. Dus heb ik een beetje gerelaxt in het huis en een boekje zitten lezen, ook niet verkeerd. 

Morgen begin ik de dag met twee duiken en dat zijn meteen de laatste duiken met Sanne, het Nederlandse meisje. Die gaat alweer naar huis en ik haar wel missen. Toch ben ik erg blij dat ik hier nog ben voor een langere periode!!